Dagblad van het Noorden schreef onder andere:

• “Lotte Dunselman wilde Ada’s kant spelen. Dat is gelukt. En hoe.”
• “Het is Middendorps eerste toneeltekst. Niet zijn laatste. Dat mag nu niet meer.”
• “Dunselman weet wel raad met de soms poëtische, dan weer filosofische en altijd heldere taal van Middendorp. Haar ijzingwekkende kreet bij de arrestatie gaat door merg en been. Net als haar fake-orgasme in de bajes. Ze verbeeldt de ellende (en naïviteit) zo sterk dat je geweldig meeleeft met Ada’s lot.”
• “Om Ada heen hebben Dunselman en regisseur Ria Marks een verteller, klankbord annex spiegel bedacht – afhankelijk van welke scène – in de jonge Drentse zangeres Isa Zwart (ISZA). In glitter, contrasterend met de eenvoud van Ada’s verschijning, vult zij zingend en spelend het verhaal aan. Ze doet dat met loepzuivere zang en vaak ijle, licht aangeslagen en daardoor juist rake akkoorden.”