NRC schreef onder andere:

• “Dunselman zet een kwetsbaar en invoelbaar personage neer.”
• “In een sober decor van lege tafels en een groot raamkozijn zet Dunselman – dankzij haar natuurlijke spel en de vlotte tekst van Middendorp – een kwetsbaar en invoelbaar personage neer. Zo invoelbaar zelfs, dat het als kijker even duurt voor je beseft dat je aan Ada niet de meest betrouwbare verteller hebt.”
• “Isa Zwart voorziet de voorstelling van dromerige muziek, vaak met een wat dreigende ondertoon. Er zijn momenten waarop dat buitengewoon goed werkt, bijvoorbeeld tijdens de confrontatie tussen moeder en dochter waar lang naartoe wordt gewerkt: de aanzwellende muziek en de liedtekst die Zwart vlakbij Dunselmans gezicht zingt, maken die climax overweldigend.”